uspokajać się

См. также в других словарях:

• uspokajać się – uspokoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się spokojnym, łagodnym, cichym, uśmierzać swoją agresję, uciszać podniesiony głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie uspokoili się dopiero na widok dyrektora szkoły. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozładowywać się – rozładować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o przewodnikach, kondensatorach itp.: tracić ładunek elektryczny {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} o akumulatorze: tracić zdolność wytwarzania… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• odprężać się – odprężyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać być nadmiernie napiętym, naprężonym; przestawać odczuwać napięcie psychiczne; rozluźniać się, uspokajać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odprężają się mięśnie, ramiona, umysł. Odprężyć się psychicznie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wyciszać się – wyciszyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} uspokajać się, odzyskiwać wewnętrzny spokój ducha : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyciszyć się wewnętrznie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uspokoić (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}uspokajać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… …   Słownik języka polskiego

• uśmierzać — ndk I, uśmierzaćam, uśmierzaćasz, uśmierzaćają, uśmierzaćaj, uśmierzaćał, uśmierzaćany uśmierzyć dk VIb, uśmierzaćrzę, uśmierzaćrzysz, uśmierz, uśmierzaćrzył, uśmierzaćrzony 1. «koić, łagodzić, uspokajać» Środki uśmierzające ból. 2. «tłumić,… …   Słownik języka polskiego

• ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… …   Słownik języka polskiego

• cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… …   Słownik języka polskiego

• słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… …   Słownik języka polskiego

• cichnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, cichnąćnę, cichnąćnie, cichnąćnij, cichnąćchłem, cichł || cichnąćnął, cichnąćchła, cichnąćchli {{/stl 8}}– ucichnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień